چشم اندازی کوتاه به مؤسسه تحصیلات عالی الغیاث

کشور عزیز ما افغانستان چندین دهه است که دستخوش تحولات و بحران های تأثربار و طاقت فرسا بوده  و ناملایمات زیادی بر اهالی نجیب آن تحمیل شده است.

از اوایل سال ۱۳۵۷ که با  کودتای عناصر وابسته به همسایۀ شمالی (اتحاد جماهیر شوروی زمان) بساط نظم و نظام قبلی برچیده شد و متعاقب آن به اثر سیاست های ضد اسلامی و مغایر عنعنات ملی مردم ما که توسط کودتاچیان و به تحریک وحمایت باداران روسی شان بر این سر زمین اعمال گردید، اوضاع کشور دگرگون شد و بحران جنگ و نا امنی آغاز گردید.

تداوم جنگ و بحران شیرازۀ نظام اجتماعی و فرهنگی مارا فرو ریخت و مراکز تحصیلی و تربیتی از هم پاشید و نا بود شد. فرزندان نازنین و طن در سایۀ شوم و تاریک آن اوضاع از سواد و تحصیل دانش و تخصص محروم شدند و این محرومیت با استمرار بحران نا امنی بیش از دو دهه ادامه یافت.

پس از دفع متجاوزین روسی و سقوط رژیم دست نشانده، فصلی جدید از حیات اجتماعی اهالی وطن آغاز گردید و با تحولات بعدی به تدریج و ضعیت تغیر کرد و زمینه تعلیم، تعلم و فراگیری دانش و تخصص فراهم گردید. نهاد ها و مراکز تعلیمی ابتدایی، متوسط و عالی یکی پی دیگری در مرکز و ولایت کشور ایجاد گردید و بازار علم و معرفت در حد توانایی و ظرفیت ها رونق گرفت.

رغبت و اشتیاق شدید مردم مصیبت زده و رنجور ما که چندین سال از نعمت  مکتب و مدرسه و پوهنتون محروم بودند، این حرکت را پرشتاب نمود و رونق این روند نورانی را مضاعف ساخت .

تشنه کامان علم و آگاهی همگی باور قطعی داشته و دارند که و یرانه های و طن هرگز آباد نمی شود، مگر به مدد و نیروی دانش، تخصص و تعهد، و همه ادغان دارند که جز این راهی برای نجات از عقب مانی ها وجود ندارد. بدون شکترقی و تعالی، عزت و سر بلندی، کمالات معنوی و حیات طیبه را  زمانی شاهد خواهیم بود که دلهای پاک و بی آلایش فرزندان این سر زمین به نور دانش و معرفت منور گردد. این آرمانی است که همه فرزندان بیداردل و ار جمند ما شیفته آنند و نیل به آن را عاشقانه تما دارند.

تحقق این آرزوی سترگ مستلزم همت و عزم راسخ همه پدران و بزرگان، مخصوصا رجال دلسوز و آینده نگری است که افق دیدشان فراتر از زمان حال است و در حصار جاذبه های مادی، عصبیت های تاریک قومی، زبانی و منطقوی محصور نمی باشند. رجال دریا دلی که با نگاه بلند و جهان نوردشان از صمیم دل آرزو دارند کشتی شکسته و طوفان زده قافله عظیم ملت ما را به ساحل نجات رسانند و روح امید، نشاط و زندگی متعالی را در کالبد خسته و رنجورش زنده نمایند.

مؤسسه تحصیلات عالی اسلامی الغیاث با چنین نیتی عالی به همت و ابتکار شخصیت دلسوز و پر تلاش جناب الحاج مولوی خداداد صالح در بهار سال ۱۳۹۰ تأسیس گردیده و طی شش سال فعالیت علمی اش صدها جوان تحصیل کرده، متخصص و مهذب را تقدیم جامعه نموده است.

این مرکز علمی در مناسب ترین ساحه شرقی شهر هرات در دامنه سفیدکوه قرار داشته، با ده ها جریب زمین سبز و با طراوت مملو از گل و گیاه و درختان زینتی ومثمر، محیطی است آرام، عطرآگین و دلپذیر که آرامش و جمعیت خاطر را به اهل فکر و اندیشه ارمغان می نماید.

آب و برقی کافی، میدان و رزشی، ساختمان نوساز و مجهز به تکنالوژی مدرن درسی با پروجکتور در هر صنف، کتابخانه غنی با چندین هزار کتب مرجع و متنوع، نشرات با امکانات کامل چاپی، کمپیوترلب با ده ها پایه لب تاب و کیفیت خوب و مطلوب متود تدریس، استادان ورزیده و خبره، مخصوصاً در بخش شرعیات که غالباً استادانش از علمای ربانی و متجر این سر زمین اند مواد درسی استاندارد با سیستم کریدیت، این مؤسسه را به کانون علمی بزرگ تبدیل کرده و امید می رود که همپای انکشافات و پیشرفت های علمی به زودی به مرکز یتی بی نظیر در سطح منطقه تبدیل گردد و افتخارات دیرینه مدنیت شکوهمند هرات باستان را احیاء نماید.

در این مؤسسه خیل عظیمی از تشنه کامان علم و معرفت از شهر هرات، و لسوالی های مربوطه، و لایات همجوار و بعضی ولایات دورتر کسب دانش و تخصص می نماید.

الغیاث به منظور ارتقاء سطح علمی و تخصصی تا کنون ده ها تن از محصلین را جهت اخذ درجه ماستری و دکتورا به کشورهای همجوار اعزام داشته است و امیدوار است با پرورش و تعالی استعدادهای درخشان به درجاتی از خود کفایی دست یازد که فرزندان برومند این آب و خاک از رفتن به خارج بی نیاز شوند.

این مؤسسه با عنایت به و ضعیت خاص اقتصادی عامه اجتماع که بیشتر  آن را خانواده های کم درآمد و بی بضاعت تشکیل می دهد، نهایت توجه خود را مبذول داشته و با کاهش هزینه های تحصیلی و تخفیف و یژه برای محصلین، نازلترین فیس را در نظر گرفته است؛ افزون بر این، از تعدادی محصلین که با تشخیص مسؤولین مربوطه، محروم و مستحق شناخته شوند فیس در یافت نمی گردد.

شعار اصلی مؤسسه عالی اسلامی الغیاث تعالی فکر و فرهنگ اسلامی است و غلبه بر دیو جهل و نادانی.

در این مسیر نورانی به توفیق و نصرت الله جل جلاله چشم دوخته ایم و خدمت به ابناء امت اسلامی را وجبیبۀ دینی و عبادت می دانیم.

«بدون شک توفیق دهنده ای جز او تعالی نیست»